Zastosowanie klindamycyny w leczeniu zakażeń okołowszczepowych
Use of clindamycin in therapy of periimplantitis
Marta Wróblewska1, 2 | Karolina Szaniawska3 | Artur Wierciński4 | Beata Sulik-Tyszka2 | Justyna Cieślik2 | Aleksandra Burczyńska1 | Izabela Strużycka4
1 Zakład Mikrobiologii Stomatologicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
2 Zakład Mikrobiologii Samodzielnego Publicznego Centralnego Szpitala Klinicznego w Warszawie
3 Zakład Chirurgii Stomatologicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
4 Zakład Stomatologii Zintegrowanej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Leczenie implantologiczne jest coraz powszechniej stosowane w stomatologii. Obecnie istnieje coraz więcej wskazań do takich zabiegów, m.in.: odbudowa utraconych zębów, zabiegi w zakresie chirurgii szczękowej lub stomatologii estetycznej. Szacuje się, że na świecie rocznie wykonuje się kilkanaście milionów tego typu operacji. Powikłania po zabiegach wszczepienia implantu w postaci mucositis (stan zapalny błon śluzowych) i periimplantitis (zakażenie tkanek okołowszczepowych) występują z częstością 2–63%, co może oznaczać kilka milionów przypadków rocznie. Powikłania mogą pojawiać się zarówno we wczesnej, wstępnej fazie gojenia, jak i w różnych okresach po osteointegracji wszczepu.