Zaburzenia mineralizacji kości w zakażeniu HIV – możliwości terapeutyczne

Bone mineral disorders in HIV infection – therapeutic options

Ewa Siwak | Iwona Cielniak

Wojewódzki Szpital Zakaźny w Warszawie

Ewa Siwak Wojewódzki Szpital Zakaźny w Warszawie, ul. Wolska 37, 01-201 Warszawa, Tel.: (22) 335 81 01

Wpłynęło: 01.12.2015

Zaakceptowano: 12.12.2015

DOI: dx.doi.org/10.15374/FZ2015069

Forum Zakażeń 2016;7(1):45–50

Streszczenie: Po wprowadzeniu HAART do leczenia zakażenia HIV i znacznym wydłużeniu życia pacjentów, zaczęto obserwować odległe powikłania tej terapii, m.in. choroby kości (osteopenię, osteoporozę, osteomalację). Zasadniczą rolę w regulacji przebudowy kości w stanach fizjologii oraz patologii odgrywa szlak sygnałowy OPG/RANK /RANKL , ktory jest ściśle powiązany z mediatorami stanów zapalnych, czynnikami wzrostowymi i układem hormonalnym. Obniżenie mineralnej gęstości kości jest powszechnym zjawiskiem w populacji osób HIV(+); częstość osteopenii oceniano w tej grupie na 22–77%, a osteoporozy – na 3–33%. Etiologia zaburzeń mineralizacji kości u chorych zakażonych HIV jest wieloczynnikowa. Rozważa się bezpośredni i pośredni wpływ wirusa na tkankę kostną, czynniki związane z leczeniem antyretrowirusowym oraz klasyczne czynniki ryzyka osteoporozy (częściej występujące w populacji osób z HIV). Obowiązujące obecnie zalecenia leczenia osteoporozy w grupie HIV(+) są podobne do rekomendacji odnoszących się do populacji niezakażonej: obejmują leczenie bisfosfonianami w połączeniu z witaminą D i uzupełnieniem podaży wapnia, wraz z modyfikacją stylu życia i prewencją upadków. Niektórzy autorzy zalecają stosowanie leków antyretrowirusowych o mniejszej toksyczności na metabolizm kostny, np. raltegrawiru z grupy inhibitorow integrazy u osób z wysokim ryzykiem złamań.

Słowa kluczowe: HAART, HIV, mineralna gęstość kości, osteoporoza, ryzyko złamań

Abstract: After the introduction of effective antiretroviral therapy that leaded to significant extension of HIV patient’s life, the long-term complications of this treatment were observed. Among these side effects bone disease such as osteopenia, osteoporosis, osteomalacia were noticed. An essential role in the regulation of bone remodeling in states physiology and pathology of the signaling pathway plays an OPG/RANK /RANKL , which is closely associated with the inflammatory mediators, growth factors and hormone system. The loss in bone mineral density (BMD) is a common phenomenon in HIV(+) patients. The frequency of osteopenia is estimated at 22–77% and osteoporosis – 3–33%. The etiology of disorders of bone mineralization in HIV is multifactorial. It is contemplated direct and indirect impact of HIV infection on bone tissue, ARV treatment and classical risk factors for osteoporosis, that are more prevalent in HIV-infected population. The current recommendations for treating osteoporosis are similar to the population without HIV and include the bisphosphonate therapy in combination with vitamin D supplement calcium intake with lifestyle modification and prevention falls. Some authors recommend the use of antiretroviral drugs with less bone metabolism toxicity, e.g. raltegravir, integrase inhibitors, especially in patients with high risk fractures.

Key words: bone mineral density, fracture risk, HAART, HIV, osteoporosis