Zastosowanie kompleksowego leczenia miejscowego u pacjenta z mnogimi owrzodzeniami podudzi w przebiegu leukocytoklastycznego zapalenia naczyń (LCV) – opis przypadku

Maciej Sopata¹, Elżbieta Tomaszewska¹, Mateusz Sopata², Iwona Zaporowska-Stachowiak3, 4

1 Pracownia Leczenia Ran Przewlekłych Katedry i Kliniki Medycyny Paliatywnej Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, Hospicjum Palium
2 Zakład Nanomateriałów Funkcjonalnych Instytutu Inżynierii Materiałowej Politechniki Poznańskiej
3 Katedra i Zakład Farmakologii Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu
4 Oddział Medycyny Paliatywnej Szpitala Klinicznego Przemienienia Pańskiego w Poznaniu

Leukocytoklastyczne zapalenie naczyń (ang. cutaneous leukocytoclastic vasculitis – LCV) to bardzo rzadkie schorzenie (występuje z częstością około 30–40 przypadków na milion osób/rok). LCV jest izolowanym procesem zapalnym, dotyczącym wyłącznie małych naczyń skóry i wywoływanym przez gromadzące się kompleksy immunologiczne antygen-przeciwciało. Stwierdzenie zmian zapalnych w innych naczyniach wyklucza tę jednostkę chorobową. W około 50% przypadków LCV występuje samoistnie, wtórnie w przebiegu nadwrażliwości na leki, innych chorób tkanki łącznej albo infekcji, np. gruźlicy lub zapalenia wątroby oraz chorób nowotworowych.