Złamanie otwarte kości przedramienia, szczególny rodzaj przewlekłej ranu urazowej – opis przypadku

Open fractures of the forearm – a special type of chronic traumatic wounds. A case report

Bartosz Cybułka

 

Oddział Chirurgiczny z Pododdziałem Gastroenterologicznym, Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Grodzisku Wielkopolskim, ul. Mossego 3, 62-065 Grodzisk Wielkopolski, e-mail: b.cybulka@wp.pl

Wpłynęło: 10.05.2017

Zaakceptowano: 20.07.2017

DOI: dx.doi.org/10.15374/LR2017016

Leczenie Ran 2017;14(3):109–115

Streszczenie: U większości pacjentów leczenie złamania otwartego z towarzyszącymi mnogimi uszkodzeniami tkanek miękkich otaczających kość jest utrudnione i jednocześnie długotrwałe. Poza podstawowym postępowaniem – polegającym na repozycji oraz stabilizacji odłamów kostnych – konieczna jest również czasochłonna terapia urazowej rany przewlekłej. W większości przypadków niezbędne jest leczenie operacyjne oraz zastosowanie antybiotykoterapii o szerokim spektrum. W celu przyspieszonego oraz ostatecznego pokrycia ubytków tkankowych – oprócz podstawowego postępowania z raną – niezbędne okazują się dodatkowe procedury. W niniejszej pracy zaprezentowano korzyści płynące z wczesnego zastosowania miejscowej terapii podciśnieniowej (NPWT). Leczenie podciśnieniem – oprócz przyspieszenia procesu gojenia – na wielu płaszczyznach regeneracji tkankowej może skutecznie ograniczać ryzyko zakażenia powierzchownego (obejmującego tkanki miękkie) oraz głębokiego (penetrującego do kości i szpiku), które nierozerwalnie wiąże się z przebiegiem powikłanego złamania otwartego.

Słowa kluczowe: NPWT, rana przewlekła, rana urazowa, terapia podciśnieniowa, zapalenie kości i szpiku, złamanie otwarte

Abstract: For a great majority of patients, treatment of an open fracture with accompanying damage of soft tissues surrounding the bone is hindered and long-lasting at the same time. Apart from basic proceedings consisting in repositioning and stabilisation of bone chips, it becomes necessary to manage also the chronic traumatic wound, which is time-consuming. In the majority of cases surgical treatment and treatment with broad spectrum antibiotics is necessary. For an accelerated and definitive compensation for tissue deficits, apart from fundamental treatment of the wound, additional procedures prove inevitable. The paper presents benefits from an early use of local negative-pressure therapy (NPWT, apart from accelerating, at different levels of tissue regeneration, may effectively limit the risk of infections, both superficial – covering soft tissues, and deep – penetrating into bones and marrow, which are indissolubly linked to the course of complications of an open fracture.

Key words: chronic wound, negative-pressure wound therapy, NPWT, open fracture, osteomyelitis, traumatic wound