Współczesne zasady indywidualizacji terapii przeciwwirusowej u przewlekle zakażonych wirusem zapalenia wątroby typu B

Current rules of the individualised antiviral therapy in chronic hepatitis B

Marta Kucharska1 | Krzysztof Simon1, 2

1 I Oddział Chorób Zakaźnych Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. J. Gromkowskiego we Wrocławiu
2 Zakład Chorób Zakaźnych i Hepatologii Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu

Marta Kucharska I Oddział Chorób Zakaźnych Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego we Wrocławiu, ul. Koszarowa 5, 51-149 Wrocław, Tel./Fax: (71) 395 75 05

Wpłynęło: 07.02.2013

Zaakceptowano: 05.03.2013

DOI: dx.doi.org/10.15374/fz2013010

Forum Zakażeń 2013;4(1):29–34

Streszczenie: Zgodnie z danymi ponad 350 milionów osób na świecie jest przewlekle zakażonych wirusem zapalenia wątroby typu B (ang. hepatitis B virus – HBV), a 700 tysięcy umiera rocznie z powodu następstw zakażenia. Ponadto około 2 miliardy osób przebyło zakażenie, które – w warunkach głębokiej immunosupresji – może ulec reaktywacji. Choć aktualnie uważa się, że całkowita eradykacja HBV nie jest możliwa, to jednak pojawienie się nowych leków i ich odpowiednie zastosowanie, indywidualne dla każdego pacjenta, istotnie zwiększa szansę na zahamowanie postępu choroby. U chorych z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B, u których dotychczas nie podjęto leczenia, możliwy jest wybór między monoterapią interferonem (IFN/pegIFNalfa2a) a jednym z analogów nukleozydowych lub nukleotydowych (AN); wybór między tymi dwiema opcjami jest indywidualny. W ostatnich latach dużą uwagę poświęca się monitorowaniu markerów odpowiedzi na leczenie. Wykazano, że służy to nie tylko ocenie skuteczności leczenia, lecz także przewidywaniu prawdopodobieństwa jego skuteczności i tym samym określaniu optymalnego czasu trwania terapii. Obecnie monitorowanie skuteczności leczenia opiera się przede wszystkim na: ocenie aktywności aminotransferaz, obrazu histopatologicznego wątroby, obecności antygenów HBs i HBe, określeniu wiremii HBV DNA oraz ilościowego stężenia antygenu HBs z uwzględnieniem jego kinetyki. Wydaje się, że w przewlekłym zapaleniu wątroby typu B ocena wiremii HBV DNA oraz kinetyki stężenia HBsAg są najbardziej użytecznymi markerami oceny skuteczności leczenia (także wczesnej).

Słowa kluczowe: antygen powierzchniowy wirusa HBV, HBV DNA, ilościowe stężenie HBsAg, leczenie przeciwwirusowe, przewlekłe zapalenie wątroby typu B

Abstract: It is estimated that over 350 million people worldwide are chronically infected with hepatitis B virus (HBV), and 700 thousand people per year die from the consequences of infection. In addition, approximately 2 billion people underwent the infection that can reactivate under conditions of severe immunosuppression. Currently, it is believed that the total eradication of HBV is not possible, however, the appearance of new drugs and their appropriate use in the individual patient, significantly increases the chance of stopping disease progression. In treatment-naïve patients with chronic hepatitis B is acceptable the choice between monotherapy of IFN/pegIFNalfa2a or one of the nucleotide or nucleoside analogs (AN), and the choice between these two options is somewhat individual. In addition, recently a lot of attention is paid to markers of response to treatment. It has been shown that they are not only evaluate the effectiveness of the treatment, but also predict about the probability of its effectiveness, and thus determine the optimal time of the therapy. Currently, monitoring the effectiveness of treatment is based on an assessment the activity of serum transaminases, liver histology, presence of HBs antigen and Hbe antigen, HBV DNA viral load and quantification of HB sAg including its kinetics. It seems that, in chronic hepatitis B, HBV DNA viral load rating, and the kinetics of HBsAg concentration, will be most useful markers for evaluate the effectiveness treatment, including – the early.

Key words: antiviral treatment, chronic hepatitis B, HBsAg quantification, hepatitis B surface antigen, hepatitis B virus DNA