Miejsce antybiotykoterapii w leczeniu ran
Antimicrobial therapy in wound healing
Urszula Zielińska-Borkowska | Anna Zdun
ORCID*: 0000-0001-8076-4630 | 0000-0002-4310-282X
Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii Centrum Medycznego Kształcenia
Podyplomowego w Warszawie
Urszula ZIelińska-Borkowska Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. prof. W. Orłowskiego, Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego w Warszawie, ul. Czerniakowska 231, 00-416 Warszawa, e-mail: ula_zielinska@poczta.onet.pl
*według kolejności na liście Autorów
Wpłynęło: 03.11.2019
Zaakceptowano: 30.11.2019
DOI: dx.doi.org/10.15374/PwAiIO2019023
Pielęgniarstwo w Anestezjologii i Intensywnej Opiece 2019;5(4):121–125
Streszczenie:
Rana jest przerwaniem ciągłości powłok skóry lub śluzówki pod wpływem urazu. Ta ogólna definicja nie obejmuje jednak czasu oraz mechanizmu jej powstania. Na gojenie się ran mają wpływ zarówno czynniki miejscowe (czystość rany), jak i ogólnoustrojowe, które w wielu przypadkach mają zasadnicze znaczenie w procesie gojenia rany. Najtrudniej leczy się rany przewlekłe w grupie chorych z obniżoną odpornością, przebywających w OIT. Szczególny rodzaj ran stanowią rany przewlekłe, trudno gojące się, np.: zakażenia rany pooperacyjnej, zakażenia stopy cukrzycowej oraz odleżyny i owrzodzenia towarzyszące chorobom naczyń żylnych. Jednocześnie często traktowane są jako powikłanie leczenia choroby podstawowej lub powikłanie stanu ogólnego. Obecnie brak jest przekonywujących dowodów świadczących o tym, że rutynowe ogólnoustrojowe podawanie antybiotyków wpływa na przyspieszenie gojenia ran przewlekłych oraz dowodów na skuteczność miejscowego stosowania antybiotyków. Rany przewlekłe ulegają bardzo szybko kolonizacji, wystawione na ekspozycję antybiotyków stanowią rezerwuar szczepów opornych. Aktualnie nadal najtańszą i najskuteczniejszą metodą terapii jest zapobieganie powstawaniu ran.
Słowa kluczowe: antybiotykoterapia, rana
Abstract:
Wound is a laceration involving breaking of the skin or mucous membrane due to an injury. This general definition does not enclose the time and the mechanism that cause lesions. Wound healing is influenced both by local (presence of infection) and systemic factors, which in many cases take major part in the healing process. The most challenging are chronic wounds in ICU patients with immune deficiency. Specific type of wounds such as infected postoperative wounds, infected diabetic foot as well as bedsores and venous ulcerations are chronic and heal with difficulty. They are often treated as a complication of underlying disease or general condition. Up to date there is lack of convincing evidence concerning accelerated chronic wounds healing due to routine systemic antimicrobial therapy. Local antimicrobial therapy lacks evidence as well. Chronic wounds became colonised and exposed to antimicrobial therapy become reservoir of resistant species. For the moment, prevention is the cheapest and most effective therapy.
Key words: antimicrobial therapy, wound