Streszczenie: Wstęp Paciorkowce z grupy B stanowią główny czynnik etiologiczny zakażeń okołoporodowych oraz wczesnych i późnych zakażeń noworodków. Wdrożenie odpowiednej okołoporodowej profilaktyki antybiotykowej u kobiet ciężarnych, będących nosicielkami GBS, zmniejsza ryzyko zakażeń inwazyjnych u noworodków, a tym samym przyczynia się do zmniejszenia zachorowalności i śmiertelności. Cel Celem pracy była ocena wartości minimalnego stężenia hamującego na penicylinę, ampicylinę, cefazolinę, klindamycynę oraz wankomycynę. Materiał i metody Materiał stanowiło 20 szczepów GBS izolowanych od kobiet ciężarnych pomiędzy 35. a 37. tygodniem ciąży z pochwy i/lub odbytnicy. Profil lekowrażliwości analizowanych szczepów zbadano przy użyciu E-testów®. Wyniki Wszystkie szczepy wykazały wrażliwość na antybiotyki β-laktamowe, tj. penicylinę, ampicylinę, cefazolinę, oraz na antybiotyk glikopeptydowy – wankomycynę. Stwierdzono oporność na erytromycynę u 9 przebadanych szczepów, a na klindamycynę u 7. Wnioski Paciorkowce grupy B pozostają wrażliwe na antybiotyki β-laktamowe. Penicylina, która wykazała największą skuteczność, powinna pozostać lekiem pierwszego wyboru w okołoporodowej profilaktyce antybiotykowej. Odnotowano oporność GBS na erytromycynę i klindamycynę, co zwraca uwagę na konieczność oceny lekowrażliwości szczepów przed ich zastosowaniem. Pomimo wykazanej skuteczności wankomycyny u wszystkich przebadanych szczepów, należy zachować ostrożność przy stosowaniu tego leku, jako leku ostatniej szansy.

Słowa kluczowe: leki przeciwbakteryjne, kobiety ciężarne, MIC, Streptococcus agalactiae