Degloving: a therapeutic challenge in plastic and reconstructive surgery
Marcelina Podleśna1 | Karol Chromiak1 | Kacper Curzytek1 | Maciej Biskupski1 | Sergey Antonov2
ORCID*: 0009-0002-2266-3764, 0000-0002-4683-5762, 0009-0006-3049-0188, 0009-0000-4040-8068
1 Studenckie Koło Naukowe Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Medycyny Estetycznej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie
2 Klinika Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Mikrochirurgii, Uniwersytet Medyczny w Lublinie
*według kolejności na liście Autorów
Marcelina Podleśna
Uniwersytet Medyczny w Lublinie,
al. Racławickie 1,
20-059 Lublin,
e-mail: marc.podlesna@gmail.com
Wpłynęło: 12.04.2025
Zaakceptowano: 30.04.2025
dx.doi.org/10.15374/ChPiO2025002
Streszczenie: Urazy typu degloving stanowią poważne wyzwanie w chirurgii rekonstrukcyjnej, głównie ze względu na rozległość uszkodzeń i skomplikowany przebieg leczenia. Mechanizm urazu polega na oderwaniu skóry i tkanki podskórnej od powięzi i mięśni na skutek działania sił ścinających lub rotacyjnych, co zagraża ukrwieniu tkanek i sprzyja rozwojowi martwicy. Rozpoznanie kliniczne wspierane jest technikami obrazowymi, zwłaszcza rezonansem magnetycznym, który pozwala ocenić rozległość uszkodzenia. Postępowanie lecznicze obejmuje zarówno metody zachowawcze (opatrunki, drenaż, skleroterapię), jak i zabiegi chirurgiczne (rekonstrukcja tkanek, przeszczepy skóry, płaty miejscowe). W pracy przedstawiono najnowsze dane dotyczące epidemiologii, diagnostyki i terapii urazów, podkreślając potrzebę zindywidualizowanego podejścia terapeutycznego celem optymalizacji wyników funkcjonalnych i estetycznych.
Słowa kluczowe: proces gojenia się ran, urazy awulsyjne, urazy skalpacyjne, urazy tkanek miękkich, zabiegi rekonstrukcyjne
Abstract: Degloving injuries represent a significant challenge in reconstructive surgery, mainly due to the extensive damage and the complexity of the treatment. The injury mechanism of injury involves the separation of the skin and subcutaneous tissue from the fascia and muscles as a result of shearing or rotational forces. This, in turn, compromises tissue perfusion and promotes the development of necrosis. Clinical diagnosis may be supplemented by imaging techniques, particularly by magnetic resonance imaging, which allows for a precise assessment of the extent of injury. Treatment strategies include both conservative methods (dressings, drainage, sclerotherapy), as well as surgical interventions (tissue reconstruction, skin grafting, local flaps). This paper provides a review of the latest evidence regarding the epidemiology, diagnosis, and management of degloving injuries, emphasizing the need for a personalized therapeutic approach in order to optimize both functional and aesthetic outcomes.
Key words: avulsion injuries, degloving injuries, reconstructive surgery, soft tissue injuries, wound healing
