Carrier methods in the evaluation of the virucidal effect of surface disinfectants and instrument disinfectants – a practical approach
Agnieszka Trzcińska | Emilia Duszak
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH – Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie
Agnieszka Trzcińska
Zakład Wirusologii,
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH – Państwowy Instytut Badawczy,
ul. Chocimska 24,
00-791 Warszawa,
tel.: 22 54 21 230,
e-mail: atrzcinska@pzh.gov.pl
ORCID: 0000-0002-6400-8031
Wpłynęło: 04.01.2022
Zaakceptowano: 18.01.2023
DOI: dx.doi.org/10.15374/FZ2023002
Forum Zakażeń 2023;14(1):9–18
Streszczenie: Wstęp Dezynfekcja powierzchni często dotykanych przez pacjentów i personel medyczny odgrywa istotną rolę w zapobieganiu i kontroli rozprzestrzeniania się wirusów w placówkach opieki zdrowotnej (szpitalach, przychodniach, gabinetach dentystycznych), a także w czasie opieki nad pacjentem, m.in. w gabinetach lekarskich/dentystycznych, w szkole, żłobkach, przedszkolach, domach opieki oraz w domu. Również w przypadku niektórych narzędzi zabiegowych wielokrotnego użycia stosowana jest dezynfekcja chemiczna, ponieważ sterylizacja termiczna może prowadzić do korozji narzędzi, a ograniczenia czasowe nie pozwalają na przeprowadzenie sterylizacji termicznej w przypadku zabiegów w terenie. Produkty do dezynfekcji powierzchni oraz środki do dezynfekcji narzędzi muszą charakteryzować się określonymi cechami, w tym posiadać szeroki zakres aktywności uwzględniający bakterie, w tym prątki, wirusy, grzyby, potwierdzony badaniami wykonanymi metodami opisanym np. w obowiązujących normach fazy 2/etapu 1 oraz fazy 2/etapu 2. Cel Celem badań była praktyczna ocena metod nośnikowych w aspekcie badania produktów do dezynfekcji powierzchni oraz produktów do dezynfekcji narzędzi, m.in. w ocenie wpływu czasu suszenia zawiesiny wirusa na nośniku na stabilność miana zakaźnego wirusów, wpływu zastosowanej metody na parametry odzysku wirusa. Materiał i metody W badaniu porównano miano dla wirusów testowych określone w metodzie zawiesinowej i po wysuszeniu wirusów na nośniku (w czasie maks. 60 min.) i ich odzysku do podłoża hodowlanego. Wyniki i wnioski W większości przypadków (mysi norowirus, wirus krowianki) miana uzyskiwane dla wirusów testowych wysuszonych na nośniku szklanym lub stalowym w badaniu nie różniły się między sobą o więcej niż o 0,5 log. Na przykładzie wirusa adeno i wirusa krowianki sprawdzono, czy wydłużenie czasu suszenia wirusa na wybranym nośniku ma znaczący wpływ na obniżenie miana wirusa. W przypadku obu badanych wirusów żaden z zastosowanych czasów inkubacji zawiesiny wirusowej w temperaturze pokojowej nie spowodował wyższej niż 0,38 log (wirus adeno) oraz 0,25 log (wirus krowianki) redukcji miana zakaźnego w stosunku do kontroli określanej w czasie „0”. Potwierdzono również, że najwyższym współczynnikiem odzysku charakteryzuje się metoda z użyciem szklanych kulek o średnicy 3–4 mm.
Słowa kluczowe: aktywność wirusobójcza, metody nośnikowe, produkty do dezynfekcji powierzchni i narzędzi
Abstract: Introduction Disinfection of surfaces frequently touched by patients and medical staff plays a significant role in the prevention and control of the spread of viruses in healthcare facilities (hospitals, clinics, dental offices), but also during patient care, for instance in medical/dental offices, at school, nurseries, kindergartens, nursing homes, as well as at home. Chemical disinfection is also applied for certain reusable surgical instruments, as thermal sterilization may lead to instrument corrosion, and time constraints do not allow thermal sterilization for out-of-hospital procedures. Surface disinfection and instrument disinfection products should display specific characteristics, including a wide range of activity involving bacteria, mycobacteria, viruses, fungi, confirmed by tests performed using methods described, e.g. in the applicable standards Phase 2/Step 1 and Phase 1/Step 2. Aim The aim of the research was the practical evaluation of carrier methods in view of testing products for surface disinfection and instrument disinfection, including, such aspects as assessing the effect of the drying time of the virus suspension on the carrier on the infectious titer stability of the viruses, and the impact of the method used on the virus recovery parameters. Material and methods The study compared the titer for the test viruses determined in the suspension method and after drying the viruses on the carrier (maximum 60 minutes) and after their recovery to the culture medium. Results and conclusion In most cases (murine norovirus, vaccinia virus), the titres obtained for the test viruses dried on a glass or steel carrier in the study did not differ from each other by more than 0.5 log. Using the example of adeno virus and vaccinia virus, it was verified whether prolonging the drying time of the virus on the selected carrier had a significant effect on reducing the virus titre. For both tested viruses, none of the incubation times of the viral suspension at room temperature resulted in greater than 0.38 log (adeno virus) and 0.25 log (vaccinia virus) reduction in infectious titer compared to the control determined at time “0”. Furthermore, it was also confirmed that the method involving the use of glass beads with a diameter of 3 to 4 mm demonstrated the highest recovery rate.
Key words: carrier methods, products for surface and instrument disinfection, virucidal activity
