Mucormycosis – interesting clinical issue
Julia M. Janeczko | Katarzyna E. Bryś
Mucormycosis – interesting clinical issue
Julia M. Janeczko | Katarzyna E. Bryś
ORCID*: 0009-0003-6677-1297 | 0009-0006-7126-6350
Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu
*według kolejności na liście Autorów
Julia M. Janeczko
Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu,
ul. Wybrzeże Ludwika Pasteura 1,
50-367 Wrocław,
e-mail: julia@ev1.pl
Wpłynęło: 30.10.2024
Zaakceptowano: 14.11.2024
DOI: dx.doi.org/10.15374/FZ2024013
Streszczenie: Mukormykoza, wcześniej znana jako zygomykoza, to rzadkie, ale poważne zakażenie grzybicze dotyczące głównie chorych z obniżoną odpornością, takich jak pacjenci z cukrzycą, nowotworami czy po przeszczepach. Infekcja charakteryzuje się szybkim przebiegiem i wysoką śmiertelnością. Patogenami wywołującymi mukormykozę są grzyby z rzędu Mucorales (Rhizopus spp., Lichtheimia spp., i Mucor spp.). Obecne są one w glebie i gnijącej materii organicznej. Do zakażenia dochodzi przez inhalację, połknięcie zarodników lub dostanie się zarodników przez uszkodzoną skórę. Grzyby te szybko rosną, penetrując tkanki i naczynia krwionośne, co może prowadzić do martwicy. Do czynników ryzyka mukormykozy należą m.in.: immunosupresja, kwasica ketonowa, cukrzyca, nowotwory układu krwiotwórczego, stan po przeszczepieniu narządu, przebycie chemioterapii. Ponadto środowiskowe czynniki ryzyka obejmują gorący i wilgotny klimat oraz złe warunki higieniczne. Stosowanie glikokortykosteroidów w leczeniu ciężkiej infekcji COVID-19 również podnosi ryzyko mukormykozy. Leczenie mukormykozy należy rozpocząć natychmiast, ponieważ opóźnienie wdrożenia terapii zwiększa ryzyko zgonu i powikłań. Proces leczenia obejmuje zarówno chirurgiczne usunięcie zainfekowanych tkanek, jak i farmakoterapię z użyciem środków przeciwgrzybiczych. W niektórych przypadkach, takich jak neutropenia czy choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi (GvHD), można rozważyć profilaktykę farmakologiczną.
Słowa kluczowe: inwazyjne zakażenia grzybicze, Mucorales, mukormykoza, zakażenia oportunistyczne, zygomykoza
Abstract: Mucormycosis, formerly known as zygomycosis, is a rare yet serious fungal infection. It mainly affects individuals with compromised immune systems, such as patients with diabetes, cancers, or following organ transplantation. This infection is characterised by a rapid clinical progression and high mortality. The pathogens causing mucormycosis are fungi from the order of Mucorales (Rhizopus spp., Lichtheimia spp., and Mucor spp.). These fungi are present in soil and decaying organic matter. Infection occurs through inhalation, ingestion, or entry of spores through damaged skin. These fungi grow rapidly, invading tissues and blood vessels, which may lead to necrosis. Risk factors for mucormycosis include immunosuppression, ketoacidosis, diabetes, hematologic malignancies, post-organ transplant status, and chemotherapy. Additionally, environmental risk factors comprise hot and humid climate, as well as poor sanitary conditions. The administration of glucocorticoids in the treatment of severe COVID-19 infections also increases the risk of mucormycosis. It is vital to initiate the treatment as soon as possible, since any delay may increase the risk of death and complications. Therapy involves both surgical removal of infected tissues and antifungal pharmacotherapy. In some cases, such as in neutropenia or graft-versus-host disease (GvHD), pharmacological prophylaxis may be considered.
Key words: invasive fungal infections, Mucorales, mucormycosis, opportunistic infections, zygomycosis