Aspekty zakażenia HIV jako choroby przewlekłej w praktyce klinicznej

Klinika Chorób Zakaźnych, Tropikalnych i Nabytych Niedoborów Immunologicznych, Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie, ul. Arkońska 4, 71-455 Szczecin, Tel.: (91) 813 94 55, Fax: (91) 813 94 49

Wpłynęło: 24.08.2015

Zaakceptowano: 04.09.2015

DOI: dx.doi.org/10.15374/FZ2015047

Forum Zakażeń 2015;6(4):253–260

Streszczenie: W ciągu ostatnich lat epidemiologia zakażeń HIV-1 w Polsce uległa istotnej zmianie. Ograniczono przypadki zakażeń, do których dochodziło za pośrednictwem stosowania dożylnych środków psychoaktywnych, a dominująca stała się seksualna droga transmisji wirusa. Ponadto obserwuje się przyrost liczby osób zainfekowanych w dużych miastach. Ze względu na ewolucję bezpieczeństwa terapii antyretrowirusowych oraz poprawę ich efektywności, oczekiwana skuteczność wirusowa terapii, definiowana metodami molekularnymi jako supresja HIV-RNA w surowicy poniżej progu detekcji, wynosi około 90%. Oczekuje się, że długość życia osob żyjących z HIV nie będzie istotnie skrócona w stosunku do populacji ogólnej. Wyzwaniem pozostaje optymalizacja czasu wdrożenia terapii antyretrowirusowej i jej prowadzenie (zapewniające minimalizację działań niepożądanych) oraz indywidualny dobór terapii do pacjenta, zapewniający najlepszy z możliwych profil bezpieczeństwa i prostotę leczenia, pozwalającą na dobre przyleganie do prowadzonej terapii. Wczesne wdrożenie leczenia zmniejsza ryzyko rozwoju AIDS oraz zdarzeń niezwiązanych z AIDS, szczególnie wpływa na zmniejszenie częstości występowania gruźlicy, mięsaka Kaposiego, a także nowotworów niezwiązanych z AIDS, oraz wiąże się z rzadszym występowaniem infekcji bakteryjnych. Terapia antyretrowirusowa spełnia również rolę prewencyjną – strategia „leczenie jako zapobieganie” (ang. treatment as prevention) pozwala na 96% zmniejszenie ryzyka transmisji zakażenia. Ponadto stosowane terapie jednotabletkowe, oparte na preparatach złożonych, są związane z poprawą adherencji i zmniejszeniem częstości hospitalizacji. Nowoczesna terapia antyretrowirusowa oraz ciągłe rozwijanie leków o poprawionym profilu bezpieczeństwa pozwalają na prowadzenie dożywotniej, skutecznej i bezpiecznej terapii.

Słowa kluczowe: adherencja, leczenie antyretrowirusowe, terapie jednotabletkowe, zapobieganie transmisji HIV

Abstract: In recent years the epidemiology of HIV-1 infection in Poland has changed significantly. New infections by intravenous use of psychoactive drugs have been limited, while sexual transmissions have become the dominant route of infection with observed increase in the number of people infected in large cities. Due to the development of safer and more efficacious antiretroviral therapies, enabling suppression of HIV-RNA levels to below the level of detection in approximately 90% of patients, it is expected that the life expectancy among people living with HIV is similar to the general population. The choice and optimal time of initiation of antiretroviral therapy along with minimizing the risk of adverse events remain the key issues.  Selection of individual therapies is based on the best possible safety profile while simplicity of the regimen plays a key role in the adherence to the treatment. Early therapy reduces the risk of AIDS and non-AIDS related events especially the incidence of tuberculosis, Kaposi’s sarcoma but also tumors unrelated to AIDS, and is associated with a lower incidence of bacterial infections. Antiretroviral therapy may also serve as a preventative strategy. Treatment as prevention allows for the 96% reduction in the risk of transmission of infection. In addition, the use of single tablet regimens based on combination products is associated with improved adherence and reduction in the frequency of hospital admissions. Modern antiretroviral therapy and continuous development of new drugs with improved safety profiles will enable effective lifelong treatment in people living with HIV.

Key words: adherence, antiretroviral therapy, preventing of HIV transmission, single tablet regimens

Pełna wersja artykułu