Superbakteria w zespole stopy cukrzycowej – wygrana w nierównej walce

Klinika Diabetologii i Chorób Wewnętrznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Beata Mrozikiewicz-Rakowska Klinika Diabetologii i Chorób Wewnętrznych, Warszawski Uniwersytet Medyczny, ul. Banacha 1a, 02-097 Warszawa, e-mail: rakowskab123@gmail.com

Wpłynęło: 10.04.2018

Zaakceptowano: 19.04.2018

DOI: dx.doi.org/10.15374/LR2018011

Leczenie Ran 2018;15(2):85–91

Streszczenie: Wzrost oporności bakterii na antybiotyki jest coraz większym problemem współczesnej medycyny. Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z zespołem stopy cukrzycowej (ZSC), u których owrzodzenia są podatne na zakażenia różnymi szczepami bakterii, w tym także szczepami wielolekoopornymi (tzw. superbugs). Infekcje patogenami wielolekoopornymi są trudne do leczenia, kosztochłonne, a przede wszystkim mogą indukować liczne działania niepożądane. Jeżeli dojdzie do krwiopochodnego rozsiewu takiego szczepu, prawie zawsze wiąże się to z ryzykiem zgonu chorego. Z tego powodu w leczeniu ran zaleca się ograniczenie wskazań do antybiotykoterapii i stosowania antyseptyków w istotnych klinicznie przypadkach oraz wykorzystywanie różnych form terapii niefarmakologicznych. Należą do nich: głębokie i powtarzane opracowywanie owrzodzeń, bezwzględne stosowanie systemów odciążających ranę oraz różne terapie alternatywne, np. terapia fagami. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek kliniczny pacjenta z ZSC, u którego stwierdzono obecność bakterii wielolekoopornej zagrażającej życiu.

Słowa kluczowe: Acinetobacter baumannii, leczenie ran, wielolekooporność bakteryjna, zespół stopy cukrzycowej

Abstract: The increase of bacterial resistance to antibiotics is undoubtedly a developing problem of modern medicine. Close attention should be paid to patients with diabetic foot syndrome, whose sores are susceptible to infection with various bacterial strains, including multi-drug resistant strains (so-called superbugs). Infections with multi-drug resistant pathogens require difficult and cost-consuming treatment and, above all, can induce numerous adverse reactions. The case of blood-borne spreading of such a strain nearly always entails the risk of death of the patient. For this reason, it is recommended to limit the indications for antibiotic therapy and the use of antiseptics in the treatment of wounds in clinically relevant cases. Instead, it is advisable to use various forms of non-pharmacological therapies which include deep and repeated debridement of ulcers, absolute use of wound offloading systems and various alternative therapies, e.g. phage therapy. In this study, we present a clinical situation in which a patient with a diabetic foot syndrome reveals presence of a multi-drug-resistant, life-threatening bacteria.

Key words: Acinetobacter baumannii, bacterial multidrug resistance, diabetic foot syndrome, wound treatment

Pełna wersja artykułu