Wpływ kwasu hialuronowego na regenerację i nawilżenie błony śluzowej pochwy

Kwas hialuronowy (HA) jest jedną z najsilniej działających substancji higroskopijnych. Charakteryzuje się wyjątkowo dużą masą cząsteczkową (do 107 Da), przy czym jego cząsteczka wiąże wodę w ilościach do 1000 razy przekraczających jej masę, a według innych autorów nawet do 3000 razy. Dzięki temu HA wpływa na uwodnienie skóry, błon śluzowych oraz innych tkanek, zarówno w warunkach fizjologicznych, jak i w stanach patologicznych, np. w procesach zapalnych. Wyjątkowa zdolność wiązania wody przez kwas hialuronowy wynika ze specyficznej budowy cząsteczkowej, dzięki której wykazuje on cenne właściwości reologiczne (lepkość, plastyczność, sprężystość) i wiskoelastyczne (uwodniony, elastyczny żel o cechach jednocześnie cieczy i ciała stałego), nasilające się wraz z długością łańcucha. Właściwości hydrofilowe HA i zdolność tworzenia wyjątkowo plastycznego żelu umożliwiają szybką dyfuzję związków rozpuszczalnych w wodzie i migrację komórek. Kwas hialuronowy pobudza migrację i aktywność limfocytów oraz innych mediatorów procesu zapalnego i komórek tkanki łącznej, łącząc się z ich powierzchniowymi receptorami – hialadherynami – przede wszystkim z CD44 i RHAMM. Ma to istotne znaczenie nie tylko dla szybko rozwijających się tkanek, ale także w procesie gojenia uszkodzeń skóry i błon śluzowych.