Zastosowanie hiperbarycznego tlenu w powikłanych, opornych na leczenie owrzodzeniach pięty. Opis przypadków

Oddział Chirurgiczny z Pododdziałem Gastroenterologicznym, Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Grodzisku Wielkopolskim, ul. Mossego 3, 62-065 Grodzisk Wielkopolski, Tel.: 61 444 55 23, Fax: 61 444 57 20

Wpłynęło: 04.02.2017

Zaakceptowano: 21.03.2017

DOI: dx.doi.org/10.15374/LR2017004

Leczenie Ran 2017;14(1):25–32

Streszczenie: Rutynowe postępowanie opatrunkowe w przypadku niektórych ran może okazać się niewystarczające. Ogólnoustrojowe zaburzenia w przebiegu cukrzycy, miejscowe działanie czynników uszkadzających oraz występowanie regionów anatomicznych o nadmiernej podatności na ucisk stanowią czynniki ryzyka rozwoju niegojącego się ubytku oraz rany przewlekłej. W zaprezentowanych dwóch przypadkach klinicznych przedstawiono efektywne zastosowanie terapii tlenem o podwyższonym ciśnieniu atmosferycznym (do wartości 2,5 ATA) w leczeniu głębokich, długo niegojących się uszkodzeń okolicy piętowej. U pierwszego pacjenta konieczne było przedłużone zaopatrzenie powikłanej stopy cukrzycowej. U drugiego pacjenta zastosowano natomiast leczenie miejscowych powikłań stosowanych wcześniej iniekcji steroidowych. Terapię z wykorzystaniem hiperbarii (HBOT) wykorzystano komplementarnie z innymi procedurami. Po przedłużonym i mało zadowalającym postępowaniu ambulatoryjnym oraz szpitalnym, leczenie tlenem w komorze hiperbarycznej uzupełniło terapię ran w okolicy piętowej. W wybranych przypadkach, nie tylko powikłań cukrzycowych, warto rozważyć zastosowanie HBOT u pacjentów z trudno gojącą się raną.

Słowa kluczowe: owrzodzenie pięty, owrzodzenie stopy cukrzycowej, rana przewlekła, terapia tlenem hiperbarycznym, terapia podciśnieniowa

Abstract: Routinely performed wound dressing may prove to be insufficient in some cases of wounds. Systemic effects of diabetes, local damaging factors and anatomical regions with increased compression are all risk factors for chronic and poorly healing wounds. An example of effective hyperbaric oxygen therapy (up to 2.5 ATM) in treating deep and non-healing wounds of the calcaneal area was presented in two clinical cases. One of the patients suffered from a complicated case of diabetic foot. The other experienced complications resulting from local steroid injections. Hyperbaric treatment was complementary to other procedures. After lengthy and ineffective standard ambulatory and hospital treatment, complementary hyperbaric oxygen therapy (HBOT) was administered to the wounds in the calcaneal area with the use of a hyperbaric chamber. In the cases presented in this paper, HBOT should be considered in treatment of non-healing wounds and not be limited to treating complications of diabetes.

Key words: chronic wound, diabetic foot ulcer, heel ulcer, hyperbaric oxygen therapy, negative- pressure wound therapy

Pełna wersja artykułu