Skuteczność wybranych antyseptyków badana in vitro oraz w warunkach imitujących środowisko rany w stosunku do szczepów CNS izolowanych z zakażeń ran przewlekłych
The efficacy of selected antiseptics against CNS isolated from chronic wound infections examined in in vitro conditions and in conditions imitating the wound environment
Marzenna Bartoszewicz | Adam Junka | Danuta Smutnicka | Beata Mączyńska | Adriana Janczura | Joanna Nowicka | Anna Secewicz
Katedra i Zakład Mikrobiologii Akademii Medycznej im. Piastów Śląskich we Wrocławiu
⇒Marzenna Bartoszewicz, Katedra i Zakład Mikrobiologii Akademii Medycznej im. Piastów Śląskich, ul. Chałubińskiego 4, 50-368 Wrocław, Tel.: (71) 784 13 01, Fax: (71) 784 01 17
Wpłynęło: 20.02.2011
Zaakceptowano: 23.03.2011
Leczenie Ran 2011;8(1):21–27
Streszczenie: Koagulazo-ujemne gronkowce (CNS) należą do częstych czynników etiologicznych zakażeń ran przewlekłych. Profilaktyka tego typu zakażeń wiąże się z użyciem właściwych antyseptyków, przy czym wartość minimalnego stężenia hamującego (MIC) danego antyseptyku w stosunku do szczepów odpowiedzialnych za zakażenie jest parametrem, który powinien być określony przed rozpoczęciem leczenia. Z powodu złożonego środowiska rany, faktyczna skuteczność antyseptyków w ranie może różnić się od tej ocenianej in vitro. Celem pracy było zbadanie różnic w MIC czterech popularnych substancji antyseptycznych w stosunku do klinicznych szczepów CNS w klasycznych warunkach „in vitro” i w warunkach imitujących środowisko rany. Materiał i metody W badaniu użyto 50 szczepów CNS z infekcji ran przewlekłych, w stosunku do których określono MIC czterech substancji antyseptycznych – mleczanu etakrydyny, chlorheksydyny, dichlorowodorku oktenidyny oraz PVP–jodu w „czystych” warunkach in vitro oraz w warunkach imitujących środowisko rany – z użyciem heparynizowanej krwi i obciążnika białkowego. Wyniki Oktenidyna i chlorheksydyna okazały się być antyseptykami skutecznymi w obu badanych warunkach. Wnioski Brak skuteczności mleczanu etakrydyny wobec badanych szczepów stawia celowość używania tego antyseptyku do leczenia zakażeń ran przewlekłych pod znakiem zapytania. Wyniki badań oraz dane dotyczące cytotoksyczności antyseptyków skłaniają do stwierdzenia, że oktenidyna powinna być używana jako antyseptyk z wyboru w leczeniu zakażeń ran przewlekłych wywołanych przez CNS.
Słowa kluczowe: antyseptyki | CNS | MIC | warunki imitujące środowisko rany
Abstract: Coagulase-negative staphylococci (CNS) are a frequent etiological factor in chronic wound infections. The prophylaxis of such infections is associated with the use of appropriate antiseptics. The antimicrobial minimal inhibitory concentration (MIC) of an antiseptic is a parameter that should routinely be estimated before treatment. Because of the complexity of the wound environment, an antiseptic’s actual efficacy can differ from that tested in vitro. Objectives – to investigate differences in the MICs of the four antiseptics commonly used against clinical CNS, in classic in vitro conditions and in conditions imitating the wound environment. Materials and methods Fifty CNS strains from chronic wound infections were used to test the MICs of four antiseptics – ethacridine lactate, chlorhexidine, octenidine dihydrochloride and iodine (iodophor) in “clean” in vitro conditions and in conditions imitating wounds, consisting of heparinized blood and a protein load. Results Octenidine and chlorhexidine were the two antiseptics that were efficient in both of the tested conditions. Conclusions The inefficiency of ethacridine lactate makes the aim of using this antiseptic in infected chronic wounds questionable. The results of the present experiment and the cytotoxicity data prompt the authors to indicate octenidine as the antiseptic of choice in treating CNS-associated chronic wound infections.
Key words: antiseptics | CNS | conditions imitating wounds | MIC