Streszczenie: Celem badania była ocena stężeń niezwiązanego, zewnątrzkomórkowego linezolidu osiąganych w objętej stanem zapalnym tkance miękkiej i kostnej u pacjentów z zespołem stopy cukrzycowej i współistniejącym zakażeniem bakteryjnym. Badaniem objęto 3 pacjentów. Linezolid podawano dożylnie dwa razy na dobę w dawce 600 mg. Pomiędzy 0–8 godziną, po osiągnięciu stanu stacjonarnego, pobierano za pomocą mikrodializy próbki płynu śródmiąższowego z objętej stanem zapalnym podskórnej tkanki tłuszczowej i kości śródstopia. Średnie stężenie maksymalne wolnego linezolidu w osoczu, zdrowej tkance podskórnej, zmienionej zapalnie tkance podskórnej oraz kości gąbczastej wynosiły odpowiednio: 16,6±3,0, 15,5±2,5, 15,8±2,8 oraz 15,1±4,1 mg/L. Poziom penetracji tkankowej linezolidu określono, obliczając fAUC0–12h tkanki/fAUC0–12h osocza, czyli stosunek pola pod krzywą stężenia w czasie fAUC0–12h w tkance do fAUC0–12h w osoczu. Poziom penetracji tkankowej antybiotyku wyniósł dla zdrowej tkanki podskórnej 1,32±0,09 mg/L; dla objętej stanem zapalnym tkanki podskórnej 1,12±0,22 mg/L, a dla tkanki kostnej 1,09±0,11 mg/L. Opierając się na uzyskanych danych farmakokinetycznych/farmakodynamicznych, stwierdzono, że linezolid podawany dwa razy na dobę w dawce 600 mg może być uważany za skuteczny lek u pacjentów cierpiących na zakażenia w stopie cukrzycowej powikłane zapaleniem kości.
Słowa kluczowe: MRSA, farmakokinetyka dawki wielokrotnej, oksazolidynony, owrzodzenia w stopie cukrzycowej, zapalenie kości