Streszczenie: Pacjenci z przewlekłą schyłkową niewydolnością nerek często są leczeni poprzez przeszczepienie narządu, z następowym długotrwałym przyjmowaniem leków immunosupresyjnych. Chorzy poddawani powyższej terapii narażeni są na częstsze występowanie zmian patologicznych w obrębie błony śluzowej jamy ustnej oraz zwiększoną podatność na zakażenia, w tym wirusami onkogennymi. W zaprezentowanym przypadku 65-letni pacjent po transplantacji nerki allogenicznej zgłosił się w celu ekstrakcji zębów 22 i 23, znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie owrzodzenia dziąsła i błony śluzowej. Długotrwale utrzymujące się owrzodzenie nie poddawało się leczeniu doustną antybiotykoterapią. Zmiana uległa wygojeniu po dożylnym podaniu antybiotyku i chemioterapeutyku. U pacjentów poddawanych terapii immunosupresyjnej wskazana jest szczególna czujność onkologiczna oraz indywidualizacja metod leczenia stomatologicznego. Celem pracy było dokonanie analizy ryzyka onkogennego u pacjenta przewlekle leczonego immunosupresją w przypadku niegojącego się owrzodzenia.

Słowa kluczowe: immunosupresja, opóźnione gojenie się ran, owrzodzenie jamy ustnej, przeszczep nerki