Knowing the principles of providing first aid by deaf people. Communication problems between the deaf person and medical staff
Karol J. Zdybek | Damian Wantuch | Sabina Krupa
ORCID*: 0000-0001-5005-6035 | 0000-0002-0341-516X | 0000-0002-3002-3153
Instytut Nauk o Zdrowiu Kolegium Nauk Medycznych Uniwersytetu Rzeszowskiego
Sabina Krupa Instytut Nauk o Zdrowiu, Kolegium Nauk Medycznych, Uniwersytet Rzeszowski, ul. Warzywna 1A, 35-310 Rzeszów, e-mail: sabinakrupa@o2.pl
Wpłynęło: 01.12.2019
Zaakceptowano: 28.12.2019
DOI: dx.doi.org/10.15374/PwAiIO2019020
Pielęgniarstwo w Anestezjologii i Intensywnej Opiece 2019;5(4):111–115
Streszczenie: Problematyka uszkodzenia słuchu na przestrzeni lat stanowiła przedmiot zainteresowania wielu dyscyplin naukowych, przede wszystkim medycyny oraz związanych z nią specjalizacji, takich jak: laryngologia, otolaryngologia, logopedia, pedagogika (w tym coraz prężniej rozwijająca się specjalizacja pedagogiczna – surdopedagogika, która zajmuje się problematyką uszkodzenia słuchu u dzieci i młodzieży), nauki społeczne, językoznawstwo, glottodydaktyka, fonetyka oraz socjologia. Część z powyższych dziedzin naukowych ocenia głuchotę pod kątem mechanizmów patofizjologicznych, starając się usunąć czynnik wywołujący zaburzenie słuchu lub też zmniejszyć stopień niedosłuchu do możliwie najkorzystniejszego. W kształceniu zawodowym na kierunku ratownictwo medyczne w szkołach policealnych obowiązuje nauka języka migowego. Niestety większość uczelni wyższych nie wprowadziła nauki języka migowego jako przedmiotu obowiązkowego, a nauczanie takie na poziomie studiów licencjackich umożliwiałoby przeszkolenie przyszłej kadry medycznej. Rzutuje to na późniejszej komunikacji z pacjentami niesłyszącymi. Dla profesjonalnego personelu medycznego efektywne komunikowanie się z pacjentem ma fundamentalne znaczenie – od jakości komunikacji w dużej mierze zależy postawienie trafnego rozpoznania i wdrożenie skutecznego leczenia. Sprawna komunikacja pracownika ochrony zdrowia z pacjentem głuchym/głuchoniemym stanowi fundament wzajemnej relacji, dlatego niezmiernie ważne jest zwrócenie uwagi na potrzebę kształcenia profesjonalistów medycznych w zakresie sprawnego posługiwania się językiem miganym. Bariera komunikacyjna nie może usprawiedliwiać uchylania się od niesienia pomocy w sytuacjach niecierpiących zwłoki, gdy zdrowie lub życie człowieka jest zagrożone, nie może również utrudniać pacjentom niesłyszącym korzystania z opieki medycznej. Na terenie całej Polski funkcjonuje numer alarmowy 112, za pośrednictwem którego można skontaktować się z dyspozytorem medycznym lub innym funkcjonariuszem służby publicznej. Niestety głusi – z racji swojej niepełnosprawności – nie mają możliwości skorzystania z numeru alarmowego. Celem niniejszej pracy było określenie znajomości zasad udzielania pierwszej pomocy przez osoby niesłyszące oraz ocena wielkości problemu, jakim jest komunikacja pomiędzy osobą niesłyszącą a personelem medycznym.
Słowa kluczowe: komunikacja, osoby niesłyszące, pierwsza pomoc
Abstract: The issue of hearing damage over the years has been of interest to many scientific disciplines. These include first of all, medicine and related specialization such as ENT, otolaryngology or speech therapy, pedagogy (including the rapidly growing pedagogical specialization of pedopedagogy, that deals with hearing impairment in children and adolescents), social sciences, linguistics, glottodidactics, phonetics and sociology. Some of the above-mentioned scientific fields consider deafness in terms of pathophysiological mechanisms, trying to remove the factor causing the hearing impairment or reduce the degree of hearing loss as much as possible. Sign language is mandatory in vocational training at emergency medical services in post-secondary schools. Unfortunately, most universities did not introduce sign language as a compulsory subject. This is reflected in the subsequent communication with special patients – to be specific – deaf people. Teaching sign language at the undergraduate level would enable students to be trained as future medical staff. For a medical professional, effective communication with the patient is of fundamental importance. The quality of communication lay a foundation for an accurate diagnosis and implementation of effective treatment. Skillful and efficient communication of a healthcare worker with a deaf/deaf patient is the foundation of the mutual relationship of both entities, which is why it is extremely important to pay attention to the need to train medical professionals in the field of efficient use of sign language. The communication barrier cannot justify evading help in urgent situations when human health or life is at risk, nor can it impede hearing impaired patients from using medical care. The emergency number in Poland is 112. After dialing this number you can contact a medical dispatcher or other public service officer. Unfortunately, the deaf cannot use this emergency number because of their disability.
Key words: communication, deaf people, first aid
