Treatment of patients with toxic epidermal necrolysis – literature review
Agnieszka Surowiecka1 | Jerzy Strużyna1, 2 | Maciej Tobiasz1, 2 | Tomasz Korzeniowski1, 3 | Joanna Piszczek1
ORCID*: 0000-0003-3360-716X | 0000-0002-3064-3379 | 0000-0002-6533-8593 | 0000-0002-7610-1460 | 0000-0002-6149-2200
1 Wschodnie Centrum Leczenia Oparzeń i Chirurgii Rekonstrukcyjnej w Łęcznej
2 Klinika Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Leczenia Oparzeń Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
3 Zakład Dydaktyki i Symulacji Medycznej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
Agnieszka Surowiecka
Wschodnie Centrum Leczenia Oparzeń i Chirurgii Rekonstrukcyjnej w Łęcznej,
ul. Krasnystawska 52, 21-010 Łęczna,
tel.: (81) 752 65 38,
fax: (81) 752 65 39,
e-mail: dr.surowiecka@gmail.com
*według kolejności na liście Autorów
Wpłynęło: 3.11.2021
Zaakceptowano: 12.11.2021
DOI: dx.doi.org/10.15374/ChPiO2021013
Chirurgia Plastyczna i Oparzenia 2021;9(3):67–70
Streszczenie: Zespół Lyella lub toksyczna nekroliza naskórka (TNN) jest rzadkim, ale zagrażającym życiu stanem, który objawia się powstawaniem pęcherzy na skórze i błonie śluzowej. W większości przypadków rozwój TNN stanowi odpowiedź immunologiczną na leki lub ich metabolity. Pomimo coraz lepszej kontroli ran i leczenia wielokierunkowego, wciąż obserwuje się wysoką śmiertelność wśród osób z zespołem Lyella. Zazwyczaj pacjenci leczeni są w centrach urazowych w oddziałach intensywnej terapii. Nie opracowano dotąd jednoznacznych wytycznych dotyczących leczenia TNN. W praktyce klinicznej postępowanie z pacjentem z TNN powinno obejmować wczesne rozpoznanie i odstawienie czynnika sprawczego, leczenie objawowe, miejscowe oraz przyczynowe. Celem niniejszej pracy była analiza aktualnego piśmiennictwa dotyczącego leczenia pacjentów z TNN.
Słowa kluczowe: opatrunki, plazmafereza, toksyczna nekroliza naskórka
Abstract: Lyell’s syndrome or toxic epidermal necrolysis (TEN) is a rare but life-threatening condition, which manifests with blisters on the skin and mucosa. In most cases, it is an immune response to drugs or their metabolites. Mortality in TEN is high despite better wound control and multi-directional treatment. Patients are most often treated in burn units in intensive care units. There are no clear guidelines for treating TEN. The management of TEN should start from the early identification and discontinuation of the causative agent, as well as symptomatic, local, and causal treatment. The aim of this study is to analyze the current literature on the treatment of patients with TEN.
Key words: dressings, plasmapheresis, toxic epidermal necrolysis
