Dwupunktowy pomiar stężenia glikemii we krwi płatowej celem monitorowania perfuzji płata śmigłowego – opis przypadku

Abstract: Monitoring flap perfusion is a helpful method of postoperative care allowing for proper early intervention in and salvage of a flap. The basic means of blood supply monitoring include the assessment of color, warmth, skin tension, and a pin-prick examination. Along with advances in microvascular surgery, methods of flap blood circulation assessment have been also developed. This paper presents the case of a peroneal artery propeller perforator flap for the treatment of a secondary wound resulting from an orthopedic complication of ankle arthrodesis. Blood glucose level (BGL) was used to monitor flap perfusion as an early indicator of possible venous congestion. It is well known that in case of vascular compromise, whether arterial or venous, the flap salvage rate depends on how fast the vascular problem is resolved. Arterial insufficiency is easily detectable, and the arterial flow may be also monitored with minidoppler, however venous insufficiency causes symptoms less dynamically. This fact emphasized the importance of early prediction of venous insufficiency before clinical symptoms appear. It is crucial that the time between pedicle impairment and clinical signs is as short as possible.

Key words: angiosome, anticoagulants, chronic wound, flaps, microsurgery

Streszczenie: Monitorowanie perfuzji płata skórnego to metoda opieki pooperacyjnej, pozwalająca na właściwą wczesną interwencję i ratowanie płata. Podstawowym sposobem monitorowania ukrwienia jest ocena barwy, ciepła, napięcia skóry oraz badanie szpilkowe. Wraz z postępami w chirurgii mikronaczyniowej opracowano metody oceny krążenia krwi w płatach. W pracy omówiono przypadek płata śmigłowego perforatora tętnicy strzałkowej użytego do leczenia rany wtórnej powstałej w wyniku powikłania ortopedycznego artrodezy stawu skokowego. Poziom glukozy we krwi (BGL) był używany do monitorowania perfuzji płata, jako wczesnego wskaźnika możliwego przekrwienia żylnego. W praktyce klinicznej, w przypadku upośledzenia naczyniowego, czy to tętniczego, czy żylnego, możliwość ratowania płata zależy od tego, jak szybko problem naczyniowy zostanie rozwiązany. Niewydolność tętnicza jest łatwo wykrywalna, a przepływ tętnic można monitorować za pomocą minidopplera, jednak niewydolność żylna powoduje objawy mniej dynamicznie. Fakt ten podkreśla znaczenie wczesnego przewidywania niewydolności żylnej przed pojawieniem się objawów klinicznych. Czas między uszkodzeniem uszypułowanego płata a objawami klinicznymi powinien więc być jak najkrótszy.

Słowa kluczowe: angiosom, antykoagulanty, mikrochirurgia, płaty, rana przewlekła