Wykorzystanie opatrunków hydrożelowych w leczeniu wojennych ran oparzeniowych

ORCID: 0000-0002-4728-5774

Oddział Kliniczny Chirurgii Plastycznej,
Rekonstrukcyjnej i Leczenia Oparzeń,
Centralny Szpital Kliniczny MON,
Wojskowy Instytut Medyczny,
ul. Szaserów 128, 04-141 Warszawa,
Tel.: 26 181 72 19,
e-mail: wwitkowski@wim.mil.pl

Wpłynęło: 25.04.2019

Zaakceptowano: 06.05.2019

DOI: dx.doi.org/10.15374/ChPiO2019013

Chirurgia Plastyczna i Oparzenia 2019;7(2):37–41

Streszczenie: Wczesna pomoc miejscowa w oparzeniach na polu walki polega na zastosowaniu czynności chłodzących i zabezpieczających ranę oparzeniową przez kontaminacją oraz infekcją. Artykuł dotyczy jednego z elementów wczesnej pomocy, jakim jest zastosowanie specjalistycznych polowych hydrożelowych opatrunków oparzeniowych. Omówiono skrótowo historię polowych opatrunków oparzeniowych oraz przedstawiono aktualny stan wiedzy i praktyki w dziedzinie wczesnego opatrywania ran oparzeniowych opatrunkami hydrożelowymi o konsystencji półpłynnej lub stałej. Polowe opatrunki oparzeniowe pierwszej pomocy są obecnie technologicznie takie same jak opatrunki w ratownictwie cywilnym, a więc oparte głównie na hydrożelach. Specyfika działań wojennych zwłaszcza w konfliktach regionalnych, przy braku sił, środków i materiałów wymaga opatrunków bardziej złożonych, wielozadaniowych, pozwalających na ich przydatność na wyższych poziomach pomocy medycznej pola walki przez dłuższy czas. Własnością preferowaną byłaby zdolność nowych generacji opatrunków do współpracy z raną zdolną do samoistnego wygojenia, oczyszczoną chirurgicznie, a nawet zamkniętą czasowo lub definitywnie. Wojskowa polowa służba zdrowia oczekuje na taki opatrunek, który mógłby pełnić rolę uniwersalną i być przydatny przez dłuższy czas.

Słowa kluczowe: hydrożele, rana oparzeniowa, rozwój technologii opatrunków, wczesna polowa pomoc miejscowa

Abstract: Early first aid for war-related burns involves cooling and preventing contamination and infection. The article describes one of the elements of first aid, which is the use of specialized field hydrogel burn dressings. The author discusses the history of battlefield burn dressings and presents the current state of knowledge and standards in the field of early treatment of burn wounds with hydrogel dressings of semi-liquid or solid consistency. First aid field burn dressings are currently technologically the same as dressings used for civil emergencies and therefore based mainly on hydrogels. The specificity of military operations, especially in regional conflicts, in the absence of resources requires more complex, multi-task dressings, allowing their use at higher levels of medical help for a longer time. The ability of the new generation of dressings to work with a wound capable of spontaneous healing, surgically cleaned and even closed temporary or definitively closed would be preferred. The author concludes that the military health service expects a dressing that could be universal and useful for a relatively long time.

Key words: burn wound, development of dressing technology, early local field help, hydrogels

Pełna wersja artykułu