Zadania i rola pielęgniarki w opiece nad pacjentem z hiperamonemią

The nurses tasks and role in care of patients with hyperammonemia

Aleksander Wiśniewski1, 2 | Joanna Czołnowska1 | Andrzej Piotrowski1 | Aleksandra Pawlak2

Pielęgniarstwo w Anestezjologii i Intensywnej Opiece 2015;1(3):135–140

1 Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii Instytutu Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie
2 Warszawski Uniwersytet Medyczny

Aleksander Wiśniewski Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Instytut Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka, al. Dzieci Polskich 20, 04-730 Warszawa, Tel.: (22) 815 13 35, Fax: (22) 815 13 27

Wpłynęło: 17.06.2015

Zaakceptowano: 10.09.2015

DOI : dx.doi.org/10.15374/PwAiIO2015005

Pielęgniarstwo w Anestezjologii i Intensywnej Opiece 2015;1(3):135–140

Streszczenie:

Hiperamonemia to zaburzenie metaboliczne charakteryzujące się zwiększonym (ponad dopuszczalny) poziomem stężenia amoniaku w surowicy krwi. W zależności od przyczyny wyróżnia się hiperamonemię pierwotną i wtórną. Brak jest danych określających związek pomiędzy występowaniem zaburzenia a śmiertelnością, co w znacznym stopniu utrudnia określenie niebezpieczeństwa tego zjawiska, a także może przyczyniać się do jego bagatelizowania przez personel medyczny. Dzięki prowadzeniu szczegółowych obserwacji pacjenta możliwe jest wczesne wykrycie objawów hiperamonemii oraz wdrożenie leczenia. Grupą pracowników medycznych, która spędza najwięcej czasu z chorym, są pielęgniarki, dlatego to do ich zadań należy podjęcie właściwych działań. Celem pracy było wskazanie symptomów hiperamonemii, ich konsekwencji oraz działań, które należy podjąć w przypadku wystąpienia stanów hiperamonemii w chorobach metabolicznych, mających na celu zapobiegnięcie powstawaniu powikłań.

Słowa kluczowe: dziecko, hiperamonemia, pediatria, symptomy, zespół terapeutyczny

Abstract:

Hyperammonemia is a metabolic disorder characterized by increased more than the allowable level of ammonia concentration in the blood serum. Depending on the cause distinguished hyperammonemias may be primary and secondary. No data defining the relationship of hyperammonemia and mortality rate makes difficult to determine the scale of the phenomenon. No data can lead to underestimation of the problem by medical personnel. Conducting detailed observations of the patient, it is possible to detect early symptoms of hyperammonemia and implement proper treatment. Medical group that spends the most time with the patient are nurses, and so it’s their responsibility to take appropriate action. Aim of the study was description of hyperammonemia symptoms, their consequences and the actions to be performed in case of hyperammonemia states in metabolic diseases, aimed at preventing the emergence of complications.

Key words: child, hyperammonemia, pediatrics, symptoms, therapeutic team

Pełna wersja artykułu

To top