Mini-midline cannulas in difficult intravenous access: a two-centre retrospective analysis. Preliminary report
Maciej Latos1, 2 | Grzegorz Cichowlas1, 3 | Marceli Solecki2, 3 | Agata Bryk3 | Artur Szymczak2 | Dariusz Kosson1
1 Zakład Nauczania Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Warszawski Uniwersytet Medyczny
2 Uniwersyteckie Centrum Kliniczne Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, Centralny Szpital Kliniczny
3 Szpital Czerniakowski w Warszawie
Maciej Latos
Zakład Nauczania Anestezjologii i Intensywnej Terapii,
Warszawski Uniwersytet Medyczny,
ul. Oczki 4, 02-007 Warszawa,
e-mail: maciej.latos@wum.edu.pl
ORCID: 0000-0003-2113-0819
Wpłynęło: 07.05.2022
Zaakceptowano: 26.05.2022
DOI: dx.doi.org/10.15374/PwAiIO2022001
Pielęgniarstwo w Anestezjologii i Intensywnej Opiece 2022;8(2):33–36
Streszczenie: Wstęp Wybór odpowiedniego dostępu dożylnego jest kluczowy dla powodzenia zaplanowanego procesu leczenia i zmniejszenia dyskomfortu pacjenta związanego z pobytem w szpitalu. Pomiędzy powszechnie znanymi PIVCs a cewnikami pośrednimi można wskazać kliniczne zastosowanie dla kaniul określanych w literaturze jako „mini-midline”. Materiał i metody W celu przedstawienia doświadczeń stosowania kaniul typu mini-midline analizie retrospektywnej poddano pielęgniarską dokumentację dotyczącą 42 kaniul założonych u pacjentów leczonych w okresie od września do grudnia 2022 r. Wyniki Średnia wieku pacjentów, u których założono kaniule, wynosiła 69,1 lat (n=30). Wskazaniami do założenia był w 100% (n=42) trudny dostęp dożylny, dodatkowo u 42,9% (n=18) pacjentów przewidywano terapię dożylną >5 dni. Kaniule utrzymywały się średnio 8,4 dnia (SD 5,63). Możliwość aspiracji krwi w celu pobrania badań labolatoryjnych była możliwa przez średnio 6,24 dnia (SD 5,56). Kaniule usunięte z powodu zakończenia terapii dożylnej stanowiły 35,7% (n=15) wszystkich przyczyn usunięcia. Wnioski Należy identyfikować przyczyny komplikacji związanych z kaniulami typu mini-midline oraz wdrażać postępowanie zapobiegające ich występowaniu. Odpowiednia kwalifikacja pacjentów może wpłynąć na mniejszy odsetek przedwczesnego usunięcia kaniul.
Słowa kluczowe: cewnik pośredni, dostęp naczyniowy, infuzja, kaniule, pielęgniarki
Abstract: Introduction The choice of an appropriate intravenous access is crucial for the success of the planned treatment process and for reducing the discomfort associated with hospitalization. Between the well-known peripheral intravenous catheters and midline catheters, it is possible to distinguish indications for intravenous catheters, which in the medical sources are referred to as ‘mini-midlines’. Material and methods Nursing records of 42 mini-midline inserted in patients treated between September and December 2022 were analysed retrospectively to report the experience of using them. Results The mean age of patients who had cannulas inserted was 69.1 years (n=30). The indications for insertion included 100% (n=42) difficult intravenous access; additionally, in 42.9% (n=18) of these patients intravenous therapy >5 days was anticipated. Catheters lasted a mean of 8.4 days (SD 5.63). The ability to aspirate blood for laboratory tests was possible for a mean of 6.24 days (SD 5.56). The catheters removed due to the termination of intravenous therapy accounted for 35.7% (n=15) of all reasons for removal. Conclusions It is important to identify the causes of complications associated with mini-midline catheters and implement management to prevent them. Appropriate selection of patients can influence a lower rate of premature removal of mini-midlines catheters.
Key words: cannulas, infusion, midline, nurses, vascular access
