Fidaksomycyna w leczeniu zakażeń Clostridium difficile
Grażyna Rydzewska1, 2
1 Klinika Chorób Wewnętrznych i Gastroenterologii z Pododdziałem Leczenia Nieswoistych Zapaleń Jelit Centralnego Szpitala Klinicznego MSW w Warszawie
2 Instytut Pielęgniarstwa i Położnictwa Wydziału Lekarskiego i Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
Zakażenie Clostridium difficile (ang. Clostridium difficile infection – CDI) należy do najczęstszych zakażeń szpitalnych. Średnia zapadalność na CDI w Europie wynosi 4,1 na 10 000 osobodni, przy czym w Polsce według danych za lata 2012–2013, opartych na analizie materiału z ponad 20 szpitali, jest to 8,6 na 10 000 osobodni. Zakażenie C. difficile jest poważnym problemem we wszystkich krajach rozwiniętych, gdyż wiąże się z: wydłużeniem pobytu pacjentów w szpitalu, nawrotowością wynoszącą około 20–30%, znacznym zwiększeniem śmiertelności w grupie chorych hospitalizowanych oraz znacznym zwiększeniem kosztów leczenia.