Larwoterapia w leczeniu ran. Praca przeglądowa
Larvotherapy in wound management. A review paper
Julia M. Janeczko | Katarzyna E. Bryś
ORCID*: 0009-0003-6677-1297 | 0009-0006-7126-6350
*według kolejności na liście Autorów
Wpłynęło: 12.07.2023
Zaakceptowano: 26.07.2023
DOI: dx.doi.org/10.15374/FLR2023012
Forum Leczenia Ran 2023;4(3):73–77
Streszczenie: Larwoterapia, znana także jako terapia larwalna lub MDT, polega na wykorzystaniu specjalnie hodowanych larw owadów, głównie z rodziny Calliphoridae, do leczenia ran. Proces ten opiera się na zdolności larw do oczyszczania ran poprzez mechaniczne usuwanie martwej tkanki oraz wydzielanie enzymów proteolitycznych, które rozkładają martwiczą tkankę i eliminują infekcje. Larwoterapia ma znaczący potencjał w leczeniu ran przewlekłych, zwłaszcza w kontekście oporności bakterii na antybiotyki i trudności w gojeniu. Larwy mogą usuwać biofilm bakteryjny oraz stymulować procesy regeneracji. Ich zdolności mechaniczne i biochemiczne są kluczowe w procesie oczyszczania ran, usuwania biofilmu i stymulowania procesów gojenia. Metoda ta ma wiele zalet w porównaniu do tradycyjnych metod leczenia ran. Larwy minimalizują uszkodzenie zdrowych tkanek, przyspieszają proces gojenia, redukują konieczność stosowania antybiotyków i skutecznie eliminują biofilmy bakteryjne. Mimo obiecujących efektów larwoterapia staje także przed wyzwaniami. Wymaga przeszkolenia personelu medycznego, dostosowania do indywidualnych przypadków pacjentów i monitorowania efektów terapii. Istnieje ryzyko przeniesienia chorób z larw na ludzi, ale odpowiednie procedury higieniczne minimalizują to zagrożenie. Niechęć personelu i pacjentów oraz dolegliwości bólowe stanowią dodatkowe wyzwania.
Słowa kluczowe: biofilm bakteryjny, debridement, larwoterapia, MDT, oczyszczanie ran, rany przewlekłe
Abstract: Larvotherapy therapy, also known as larval therapy, or maggot debridement therapy (MDT), involves using specially bred insect larvae, mainly from the Calliphoridae family, for wound management. This process relies on the ability of the larvae to cleanse wounds by means of mechanical removal of dead tissue and secretion of proteolytic enzymes which break down necrotic tissue and eliminate infections. Maggot therapy offers significant potential in treating chronic wounds, particularly in terms of antibiotic-resistant bacteria and healing challenges. Larvae are able to remove bacterial biofilm and stimulate regenerative processes. Their mechanical and biochemical abilities are crucial in the process of wound debridement, biofilm removal, and promotion of healing. This method offers numerous advantages compared to traditional wound treatment methods. Larvae minimize damage to healthy tissues, accelerate the healing process, reduce the need for antibiotics, and effectively eliminate bacterial biofilms. Despite promising results, larvotherapy therapy also faces several challenges. It requires training of medical personnel, adaptation to individual patient cases, and monitoring of therapy effects. Furthermore, there is a risk of transferring diseases from larvae to humans, although proper hygiene procedures minimize this threat. Personnel and patient reluctance, as well as potential discomfort, pose additional challenges.
Key words: bacterial biofilm, chronic wounds, debridement, larvotherapy, MDT, wound cleansing