Archiwa: Project

Postępowanie i opieka na miejscu zdarzenia nad pacjentem w przypadkowej hipotermii głębokiej, zakwalifikowanym do leczenia metodą ECMO

Hipotermia głęboka (temperatura głęboka

Czytaj dalej »

Profilaktyka przeciwodleżynowa i pielęgnacja skóry u chorego przebywającego na oddziale intensywnej terapii

Prawidłowa profilaktyka przeciwodleżynowa zmniejsza występowanie odleżyn u pacjentów z zaburzeniami  zdrowia. Niewydolność krążenia oraz niewydolność oddechowa towarzyszące chorym na oddziałach intensywnej opieki  medycznej (OIOM) zwiększają znacznie ryzyko powstawania owrzodzeń odleżynowych. Postępowanie pielęgnacyjne, dobór środków do pielęgnacji skóry, odpowiedniego materaca czy sposobu żywienia mogą istotnie zmniejszyć częstotliwość rozwoju odleżyn u pacjentów przebywających na OIOM.

Czytaj dalej »

Rola argininy w procesie gojenia ran

Suplementacja argininy ma znamienny i pozytywny wpływ na proces gojenia ran. Jednakże mechanizmy leżące u podstaw tych procesów nie są do końca poznane. Sugeruje się, że pewną rolę odgrywa mediator wazodylatacji NO oraz dalsze procesy zachodzące podczas gojenia, tj.: indukcja angiogenezy, nabłonkowanie oraz powstawanie macierzy pozakomórkowej.

Czytaj dalej »

Zgłaszanie i monitorowanie zdarzeń niepożądanych – potrzeba czy konieczność

W nowoczesnym procesie zarządzania podmiotem leczniczym należy uwzględnić szeroko pojętą jakość usług medycznych. Jest to konieczny i zarazem istotny warunek zapewnienia odpowiednich świadczeń zdrowotnych pacjentom oraz jednocześnie podnoszenia prestiżu danej placówki medycznej. W trakcie realizowania wielu procedur dotyczących opieki i leczenia chorych – między innymi: diagnostycznych, terapeutycznych, fizjoterapeutycznych, opieki pielęgniarskiej – mogą wystąpić zdarzenia niepożądane. Celem pracy jest wskazanie jak najlepszego opracowania i monitorowania procesu zgłaszania zdarzeń niepożądanych, ich rozpoznawania oraz analizowania. Dobrze opracowany system monitorowania zdarzeń niepożądanych nie powinien być problematyczny dla personelu. Prawidłowy sposób postępowania skutkuje poprawą bezpieczeństwa pacjenta, a w sytuacji wystąpienia zdarzenia niepożądanego pozwala na podejmowanie działań naprawczych i korygujących. Analizy zdarzeń niepożądanych mają także wymiar ekonomiczny i prawny, przy jednoczesnym zwiększaniu bezpieczeństwa chorych oraz ich poziomu zadowolenia z otrzymywanych świadczeń medycznych. Wyciągnięte z analiz wnioski powinny stanowić kierunek poprawy systemu zarządzania jakością. Przedstawienie właściwego podejścia personelu w zakresie znajomości i rozpoznawania zdarzenia niepożądanego, jego sprecyzowania, sposobu zgłaszania, wykonywania analiz i wprowadzania działań naprawczych oraz korygujących pozwoli na podniesienie poziomu świadczonych usług medycznych, a także na zwiększenie bezpieczeństwa zarówno pacjentów, jak i personelu.

Czytaj dalej »

Brisbane Declaration Culturally Sensitive Critical Care Nursing – opracowanie polskie

1 University Hospital Centre Zagreb, Croatia 2 University of Applied Health Sciences, Zagreb, Croatia 3 School of Nursing and Midwifery, Deakin University, Geelong, Australia 4 Centre for Quality and Patient Safety Research, Deakin University, Geelong, Australia 5 Disciplines of Nursing and Midwifery, University of Canberra, Canberra, Australia 6 Emory University Hospital, Atlanta, USA 7 Alice […]

Czytaj dalej »

Wpływ warunków pracy na zdrowie pielęgniarek pracujących w oddziale zabiegowym

Wstęp Personel pielęgniarski podczas wykonywania swoich obowiązków jest narażony na szereg zagrożeń zawodowych. Stały kontakt z czynnikami szkodliwymi i niebezpiecznymi oraz obciążenie psychospołeczne mogą być powodem wypadków w pracy, mieć negatywny wpływ na zdrowie oraz obniżać efektywność pracownika. Cel Celem pracy była diagnoza czynników szkodliwych występujących w środowisku pracy i ich wpływu na stan zdrowia personelu pielęgniarskiego zatrudnionego w oddziale zabiegowym. Materiał i metody W badaniu przeprowadzonym w 2017 roku wzięło udział 200 pielęgniarek, w tym 100 pielęgniarek pracujących w oddziale zabiegowym i 100 w oddziale zachowawczym. Wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety, składający się z trzech części. Udział w badaniu był dobrowolny i anonimowy. Wyniki Badane grupy nie różniły się istotnie pod względem wieku oraz doświadczenia zawodowego. Wykształcenie w obu grupach było zróżnicowane. Badane respondentki dokonały samooceny stanu zdrowia w wymiarze globalnym oraz w domenach szczegółowych, odnoszących się do: zdrowia fizycznego, stanu emocjonalnego oraz funkcjonowania społecznego. Analiza porównawcza z wykorzystaniem testu niezależności i testu U Manna-Whitney’a pozwoliła na wnikliwą ocenę. W podziale na kategorie oddziałów wyniki nie różniły się statystycznie. Wnioski Największy wpływ na zdrowie personelu pielęgniarskiego miały czynniki: biologiczne, chemiczne, fizyczne i psychiczne. Pielęgniarki zatrudnione w oddziałach zabiegowych były narażone na czynniki szkodliwe, co mogło mieć bezpośredni wpływ na pogorszenie stanu zdrowia.

Czytaj dalej »

Czynniki zapalne odrespiratorowego zapalenia płuc u chorych wentylowanych mechanicznie na oddziale anestezjologii i intensywnej terapii

Na oddziałach anestezjologii i intensywnej terapii (OAiIT), na których stosuje się złożone metody leczenia (w tym również wentylację mechaniczną), występuje wyższe ryzyko rozwoju zakażeń szpitalnych (HAI). Najczęstszym zakażeniem związanym z wentylacją mechaniczną jest odrespiratorowe zapalenie płuc (VAP). Celem pracy było zaprezentowanie problematyki związanej z VAP oraz przedstawienie przypadku klinicznego respiratorowego zapalenia płuc. Określono, jaki czynnik mikrobiologiczny wpłynął na rozwój VAP u chorego przyjętego na OAiIT oraz jak w poszczególnych dniach hospitalizacji kształtowały się wartości wykładników zapalenia. Podczas analizy dokumentacji medycznej pacjenta oceniano kształtowanie się poszczególnych czynników, które były odpowiedzialne za rozpoznanie respiratorowego zapalenia płuc. Czynnikiem bakteriologicznym, który spowodował wystąpienie VAP, był Acinetobacter baumannii. Wykładniki zapalenia w poszczególnych dniach hospitalizacji pacjenta były różne i w sposób zmienny oddziaływały na jego stan.

Czytaj dalej »

Plastyczne zapalenie oskrzeli u ośmioletniej dziewczynki z zespołem niedorozwoju lewego serca po operacji metodą Fontana – opis przypadku

W niniejszej pracy zaprezentowano przypadek plastycznego zapalenia oskrzeli u ośmioletniej dziewczynki z zespołem niedorozwoju lewego serca (HLHS) po operacji metodą Fontana. Plastic bronchitis należy do rzadkich (1–4%), późnych powikłań operacji Fontana u pacjentów z sercem czynnościowo jednokomorowym. HLHS jest złożoną wadą o dużej różnorodności anatomicznej, polegającą na niedorozwoju struktur lewej części serca, wiążącą się z brakiem możliwości odtworzenia prawidłowych warunków anatomicznych. Typowym objawem plastycznego zapalenia oskrzeli jest odkrztuszanie wydzieliny o charakterze odlewów drzewa oskrzelowego. Pozostałymi symptomami są: duszność, przewlekły kaszel, asymetria szmeru oddechowego oraz pogorszenie tolerancji wysiłku. Objawy te mogą imitować przewlekającą się infekcję, astmę oskrzelową czy ciało obce w drogach oddechowych, co utrudnia i opóźnia rozpoznanie.

Czytaj dalej »

Deklaracja Brisbane zbiorem wytycznych dla pielęgniarek OIT, dotyczących opieki nad pacjentem odmiennym kulturowo

Dorota Ozga Zakład Dydaktyki w Intensywnej Opiece Medycznej i Ratownictwie Medycznym, Katedra Ratownictwa Medycznego, Wydział Medyczny, Uniwersytet Rzeszowski, ul. Pigonia 6, 35-959 Rzeszów, e-mail: gdozga@poczta.fm Małgorzata Jadczak Oddział Kliniczny Neurochirurgii z Pododdziałem Traumatologii Narządu Ruchu, Samodzielny Publiczny Dziecięcy Szpital Kliniczny w Warszawie, ul. Żwirki i Wigury 63A, 02-091 Warszawa, e-mail: redakcja@pielegniarstwoanestezjologiczne.pl DOI: dx.doi.org/10.15374/PwAiIO2018002 Pielęgniarstwo w Anestezjologii i Intensywnej Opiece 2018;4(1):1 […]

Czytaj dalej »

Chory chirurgiczny na OIT

Oddział intensywnej terapii (OIT) jest szczególnym miejscem w szpitalu, tak jak intensywna terapia jest szczególną dziedziną medycyny. Leczenie w tego rodzaju oddziałach powinno mieć zawsze charakter interdyscyplinarny. Ważnym elementem terapii jest również pielęgnacja chorego, która w wielu przypadkach ma kluczowe znaczenie dla poprawy jego stanu ogólnego. Pacjenci chirurgiczni stanowią około połowę pacjentów leczonych na OIT. Już sam pobyt na oddziale intensywnej terapii jest dodatkowym czynnikiem ryzyka powikłań, niezależnie od komplikacji, które mogą wystąpić w czasie leczenia choroby podstawowej. Dlatego terapia tej grupy chorych stanowi duże wyzwanie dla personelu, który musi posiadać najwyższe kwalifikacje. Niezależnie od wytycznych i danych zawartych w literaturze należy pamiętać, że każdy pacjent wymaga indywidualnej diagnostyki i terapii.

Czytaj dalej »

Eradykacja szczepów MRSA u pacjentów hospitalizowanych

Metycylinooporny Staphylococcus aureus (MRSA) jest jednym z głównych czynników etiologicznych zakażeń szpitalnych. Odsetek osób stale lub przejściowo skolonizowanych waha się w granicach od 20–30 do nawet 70%. Nosicielstwo szczepu MRSA zwiększa ryzyko zakażenia wywołanego przez ten patogen, w związku z czym pacjenci w immunosupresji, przed zabiegami inwazyjnymi oraz dializowani podlegają procesom dekolonizacji. Częste współistnienie szeregu mechanizmów oporności na powszechnie stosowane w terapii antybiotyki utrudnia eradykację szczepów S. aureus opornych na metycylinę. W Polsce lekiem z wyboru stosowanym w tym celu jest 2% mupirocyna w postaci maści do nosa. Jednakże wobec narastającej oporności gronkowca złocistego na mupirocynę oraz niskiej dostępności preparatu na rynku, istnieje konieczność poszukiwań nowego środka do dekolonizacji. Obiecującą substancją wydaje się być poliheksanidyna, która ze względu na brak indukowania oporności u bakterii, brak działania drażniącego i cytotoksycznego oraz łatwość stosowania wydaje się być dobrą alternatywą dla mupirocyny.

Czytaj dalej »

18. Sympozjum „Oparzenia 2016”

Czytaj dalej »

Klebsiella pneumoniae – pięcioletnia analiza retrospektywna Centrum Oparzeniowego w Krakowie

Wstęp Zakażenie Klebsiella pneumoniae u pacjenta ciężko oparzonego jest jednym z głównych czynników decydujących o śmiertelności. W centrach oparzeniowych dominują zakażenia bakteriami Gram-ujemnymi. W ostatnich latach znacząco wzrosła oporność na antybiotyki szczepów bakteryjnych wyizolowanych od chorych oparzonych. Z tego powodu Autorzy niniejszej pracy przeprowadzili pięcioletnią analizę retrospektywną zakażeń K. pneumoniae pod kątem epidemiologii i oporności na powszechnie stosowane antybiotyki. Materiał i metody Materiał badawczy obejmował 129 posiewów, które potwierdziły obecność K. pneumoniae. Ogólna liczba szczepów bakteryjnych wyizolowanych z 3403 badań mikrobiologicznych przeprowadzonych od 2011 do 2015 roku u 749 pacjentów Małopolskiego Centrum Oparzeniowo-Plastycznego w Krakowie wynosiła 1733. Wyniki Badanie potwierdziło wzrost liczby zakażeń szpitalnych oraz utrzymującą się proporcję pomiędzy liczbą zakażeń K. pneumoniae i pozostałymi szczepami bakterii Gram-ujemnych. Autorzy wykazali małą oporność szczepów na meropenem, amikacynę i kolistynę. Dodatkowo analiza statystyczna potwierdziła nieistotne zmiany we wrażliwości i oporności na antybiotyki w badanym przedziale czasu. Wnioski Zastosowanie maksymalnych dawek antybiotykow wydaje się mieć kluczowe znaczenie. W opinii Autorów jednymi z głównych czynników, które wpływają na ryzyko zakażenia, są ogólny stan pacjentów oraz długość pobytu w szpitalu. Zabieg chirurgiczny, polegający na oczyszczeniu czy wycięciu resztkowej martwicy, może również spowodować translokację bakterii do krwi. Jakkolwiek zwiększona liczba zakażeń wiąże się z niebezpieczeństwem, niekoniecznie oznacza pogorszenie klinicznych wyników leczenia oparzeń.

Czytaj dalej »

Aktualizacja z 2017 roku wytycznych CDC odnośnie stosowania opatrunków z CHG w celu zapobiegania zakażeniom związanym ze stosowaniem cewników naczyniowych oraz Standardy Praktyki Infuzyjnej INS

3M Poland Sp. z o.o., al. Katowicka 117, 05-830 Nadarzyn, e-mail: p.lenartowicz@mmm.com Wpłynęło: 30.07.2018 Zaakceptowano: 16.08.2018 DOI: dx.doi.org/10.15374/PwAiIO2018010 Pielęgniarstwo w Anestezjologii i Intensywnej Opiece 2018;4(2):41–42 Pełna wersja artykułu

Czytaj dalej »

Miejsce chirurgii plastycznej w procesie leczenia otyłości

Wzrost ilości osób otyłych, towarzyszący rozwojowi cywilizacyjnemu, jest coraz większym problemem społecznym. Wraz ze wzrostem wykonywanych operacji bariatrycznych obserwuje się znaczne zwiększenie zapotrzebowania na zabiegi plastyczne. Kwalifikację do operacji rozpoczyna się w sposób typowy: zbieranie wywiadu, wykonywanie badań lekarskich oraz podstawowych badań laboratoryjnych. Szczególną uwagę należy zwrócić na: ilość utraconej masy ciała, rodzaj przebytych zabiegów, choroby współistniejące i aktualny stan odżywienia. Pacjenci kwalifikowani do postbariatrycznego leczenia chirurgicznego muszą zaakceptować zmianę, jaka dokona się w ich wyglądzie – nadmierne fałdy skórno-tłuszczowe zostaną zastąpione podłużnymi bliznami.

Czytaj dalej »

Narażenie zespołu operacyjnego na związki lotne wytwarzane podczas operacji oparzonej tkanki z użyciem diatermii – doniesienie wstępne

Wstęp Od niedawna zaczęto dostrzegać problem związany z narażeniem członków zespołu operacyjnego na substancje powstające podczas cięcia tkanek nożem wytwarzającym wysoką temperaturę. Problem ten jest szczególnie ważny dla zespołów operujących osoby z rozległymi oparzeniami, ponieważ optymalny sposób postępowania chirurgicznego w leczeniu rozległych i głębokich oparzeń polega na szybkim usunięciu tkanek martwych. W tym celu używa się między innymi noży elektrycznych. Stosowanie tych narzędzi wiąże się z wytwarzaniem wysokiej temperatury podczas zabiegu oraz zwiększeniem ekspozycji na lotne czynniki szkodliwe zawarte w dymie z usuwanych tkanek. Celem badania była analiza jakościowa oraz półilościowa niepolarnych związków lotnych wydzielających się podczas resekcji oparzonej tkanki z użyciem diatermii. Materiały i metody Badanie zostało przeprowadzone podczas operacji resekcji oparzonej tkanki pacjenta w pierwszej dobie po oparzeniu (ponad 30% TBS A, o głębokości III stopnia). Analizowane związki były absorbowane przy użyciu ekstrakcji do fazy stałej, z użyciem włókien SPME. Czas ekspozycji włókien wynosił 30 minut i rozpoczynał się wraz z początkiem zabiegu. Włókna zostały przeanalizowane na chromatografie gazowym sprzężonym ze spektrometrią mas. Wyniki W pilotażowych badaniach własnych składu dymu operacyjnego z wykorzystaniem techniki SPME została wykazana obecność kilkuset niepolarnych związków organicznych. Były to proste związki alifatyczne i aromatyczne, jak: ester kwasu octowego, heksan, aceton oraz skomplikowane pochodne organiczne o nieznanej toksykologii. Analiza wykazała również obecność gazu anestetycznego – sewofluranu. Wnioski Dotychczasowe badania dymu operacyjnego były związane z resekcją tkanki zdrowej. Badania własne Autorów po raz pierwszy prezentują analizę dymu powstającego podczas resekcji tkanki oparzonej. Większość wykrytych związków ma potencjalnie toksyczne działanie i może stanowić, dotychczas nie brany pod uwagę, czynnik ryzyka narażenia zespołu operacyjnego.

Czytaj dalej »

Metoda prone position jako sposób na poprawienie oksygenacji u pacjentów oparzonych z zespołem ostrej niewydolności oddechowej

Wstęp Zespół ostrej niewydolności oddechowej (ang. acute respiratory distress syndrome – ARDS) charakteryzuje się szybko narastającymi objawami niewydolności oddechowej. W badaniach obrazowych można zaobserwować rozsiane, symetryczne zmiany naciekowe w płucach. Wynikiem tych procesów jest zmniejszenie oksygenacji krwi tętniczej. Ze względu na patofizjologię choroby oparzeniowej zespół ARDS jest często obserwowany u pacjentów ciężko oparzonych. Prone position jest techniką wspomagającą leczenie tych chorych. Materiały i metody Do badania włączono 99 pacjentów, u których, z powodu rozległości i głębokości oparzenia lub z powodu oparzenia dróg oddechowych, została zastosowana wentylacja mechaniczna. Celem badania było stwierdzenie zależności między parametrami oksygenacji a zmianą pozycji ciała z supine na prone position. W tym celu zastosowano badanie gazometryczne krwi tętniczej. Wyniki Pozytywną reakcję na wentylację przy użyciu techniki prone position, w postaci poprawy oksygenacji, odnotowano u 85% badanych. Trwała poprawa parametrów gazometrycznych nastąpiła u 55% pacjentów. Wnioski Leczenie pacjentów ciężko oparzonych z urazem termicznym dróg oddechowych jest znacznie utrudnione. W sytuacji, w której, pomimo prawidłowego leczenia, obserwowane jest znaczne pogorszenie parametrów oddechowych, należy rozważyć alternatywne techniki wspomagające, takie jak prone position.

Czytaj dalej »

Poprawa wyników leczenia, bezpieczeństwa i komfortu pacjentów poddanych operacjom kardiochirurgicznym z minidostępu

W ostatnich latach opublikowano wyniki badań potwierdzające poprawę leczenia, związaną z działaniem w ramach protokołu kompleksowej opieki okołooperacyjnej (ERAS) w różnych dyscyplinach chirurgicznych. ERAS wymaga zaangażowania i współdziałania osób z różnych specjalności medycznych. Celem niniejszej pracy jest omówienie założeń wielopłaszczyznowego i interdyscyplinarnego programu opieki nad chorymi poddawanymi operacjom kardiochirurgicznym z minitorakotomii w celu: zmniejszenia odsetka powikłań okołooperacyjnych, skrócenia czasu pobytu w szpitalu oraz zniwelowania konieczności ponownej hospitalizacji, co ostatecznie obniża koszty leczenia. Praca ma charakter poglądowy, została opracowana na podstawie analizy wyników badań naukowych opublikowanych w czasopismach recenzowanych w latach 2008–2018 (ostatnie 10 lat) oraz doświadczeń własnych. Znajomość zasad kompleksowej opieki okołooperacyjnej wśród personelu medycznego pozwala na sprawowanie nad pacjentami w pełni profesjonalnej opieki.

Czytaj dalej »

Anaplastyczny chłoniak wielkokomórkowy związany z implantami piersi (BIA-ALCL ) – podsumowanie aktualnego stanu wiedzy

Anaplastyczny chłoniak wielkokomórkowy związany z implantami piersi (BIA-ALCL ) należy do pierwotnych chłoniaków piersi o punkcie wyjścia w obrębie torebki włóknistej implantu. Dotychczas na świecie opisano około 180 przypadków tego schorzenia. BIA-ALCL towarzyszy implantom o powierzchni teksturowanej, nie ma znaczenia wypełnienie implantu czy powód wszczepienia. Objawia się najczęściej obrzmieniem piersi i późnym seromatem wokół implantu, bez cech stanu zapalnego. Do postawienia diagnozy służy badanie immunohistochemiczne próbki płynu wysiękowego i wycinków torebki włóknistej implantu. W przeważającej większości przypadków naciek nie przekracza torebki włóknistej, w takiej sytuacji wystarczającym leczeniem jest usunięcie obydwu implantów wraz z torebkami włóknistymi. Ponad 90% pacjentek z BIA-ALCL przeżywa 5 lat od momentu rozpoznania choroby.

Czytaj dalej »

Leczenie miejscowe ran przewlekłych

W niniejszej pracy przedstawiono rekomendacje miejscowego leczenia ran przewlekłych, omówiono dostępne nowoczesne opatrunki i zasady ich doboru. Dodatkowo zaprezentowano algorytm postępowania z owrzodzeniem przewlekłym/raną niegojącą się zakażoną.

Czytaj dalej »

Odrębności w postępowaniu anestezjologicznym u dzieci z rozszczepem wargi i podniebienia poddanych zabiegowi operacyjnemu

Rozszczep wargi i podniebienia to jedna z najczęstszych wad rozwojowych, stanowiąca ponad 15% wszystkich wrodzonych deformacji wymagających leczenia chirurgicznego. Wada ta jest dziedziczona wielogenowo, lecz do jej ujawnienia niezbędny jest także czynnik środowiskowy. Rozszczep wargi i podniebienia występuje w wielu zespołach genetycznych, którym towarzyszą najczęściej wady serca oraz utrudnione warunki do wykonania laryngoskopii i intubacji. Odpowiednie przygotowanie sprzętowe oraz doświadczenie pozwalają anestezjologom na bezpieczne przeprowadzenie u takiego pacjenta zabiegu operacyjnego.

Czytaj dalej »

Ból i jego znaczenie w chorobie

Ból jest nieprzyjemnym doznaniem zmysłowym i emocjonalnym, związanym z rzeczywistym lub potencjalnie zagrażającym uszkodzeniem powłok ciała. Międzynarodowe Towarzystwo Badania Bólu definiuje bol jako zjawisko psychosomatyczne, obejmujące trzy sfery: somatyczną, psychiczną oraz psychosomatyczną (mieszaną). Z uwagi na kryteria czasowe można wyróżnić ból przewlekły i ostry. O bólu przewlekłym mówi się wówczas, gdy utrzymuje się dłużej niż trzy miesiące lub występuje mimo wygojenia uszkodzonych tkanek. Ból pełni funkcję ostrzegająco-ochronną. Ostrzega organizm przed uszkodzeniem tkanek, chorobą lub urazem oraz wyzwala odruchową odpowiedź, mającą na celu zminimalizowanie skutków zagrożenia. Bardzo często ma wpływ na obniżenie poziomu jakości życia pacjenta. Stanowi sygnał alarmujący o zagrożeniu oraz budzi niepokój o zdrowie, a ponadto często wskazuje na toczący się w organizmie proces chorobowy. Reakcje na ból są uzależnione od stopnia sprawności umysłowej. Przeżywanie bólu przez osobę sprawną umysłowo zależy od strategii radzenia sobie w sytuacjach o charakterze stresowym. Celem niniejszej pracy było przedstawienie mechanizmu bólu oraz czynników towarzyszących temu procesowi.

Czytaj dalej »

Wsparcie żywieniowe w procesie leczenia odleżyn – opis przypadku

Niedożywienie pacjenta stanowi jeden z czynników predysponujących do powstawania ran odleżynowych, a także w istotny sposób zaburza proces gojenia. Obecnie w coraz większej liczbie badań zajmujących się problematyką odleżyn i trudno gojących ran podkreśla się znaczenie leczenia żywieniowego w kompleksowej opiece nad chorym. Zastosowanie odpowiedniej interwencji żywieniowej w celu wyrównania niedoborów pokarmowych w pozytywny sposób wpływa na proces gojenia oraz przyspiesza powrót pacjenta do zdrowia. Celem niniejszej pracy było przedstawienie – na podstawie zaprezentowanego opisu przypadku – korzyści płynących ze stosowania specjalistycznych preparatów doustnych i dojelitowych o wzbogaconym składzie w leczeniu ran odleżynowych.

Czytaj dalej »

Zastosowania komórek macierzystych z tkanki tłuszczowej w medycynie regeneracyjnej

Tkanka tłuszczowa jest najbogatszym źródłem tzw. mezenchymalnych komórek macierzystych (ang. mesenchymal stem cells – MSC), znajdujących coraz szersze zastosowanie w medycynie regeneracyjnej. Komórki te są zdolne do różnicowania się w co najmniej trzy typy tkanek (kość, chrząstka, tkanka tłuszczowa), w szpiku kostnym tworzą tzw. podścielisko krwiotwórcze, cechują się również zdolnościami do immunomodulacyjnego wpływu na układ odpornościowy. Równie ważną klinicznie, jak zdolność do różnicowania się w tkankę łączną, jest ich umiejętność do miejscowej regulacji procesów naprawczych i wywierania efektu przeciwzapalnego oraz antyapoptotycznego. Mezenchymalne komórki macierzyste z tkanki tłuszczowej (ang. adipose stem cells – ASC) mają podobny fenotyp i właściwości jak MSC z innych lokalizacji, np.: ze szpiku kostnego, sznura pępowinowego, krwi pępowinowej lub łożyska, ale są możliwe do pozyskania w większej liczbie stosunkowo nieinwazyjną metodą – stąd ich popularność w medycynie regeneracyjnej. Aktualnie w rejestrze ClinicalTrials.gov są zarejestrowane 554 badania kliniczne z wykorzystaniem MSC oraz 178 badań, w których używane były ASC. Szybki wzrost liczby potencjalnych zastosowań klinicznych mezenchymalnych komórek macierzystych z tkanki tłuszczowej, przy stosunkowo wczesnym etapie badań, sprawia trudność w ocenie rzeczywistych perspektyw wykorzystania ich w medycynie regeneracyjnej.

Czytaj dalej »